2. Warstwowy model sieci

Różne rozwiązania sprzętowe oraz implementacje programowe powodowałyby, że sieci byłyby niekompatybilne ze sobą, nie mogące się wzajemnie komunikować. Dlatego Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ang. International Organization for Standardization) na początku lat osiemdziesiątych dostrzegła potrzebę stworzenia modelu sieciowego, dzięki któremu producenci mogliby opracowywać współpracujące ze sobą rozwiązania sieciowe.

Model TCP/IP (ang. Transmission Control Protocol/Internet Protocol) to teoretyczny model warstwowej struktury protokołów komunikacyjnych. Został stworzony w latach 70. XX wieku w DARPA (Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych w Obszarze Obronności), aby pomóc w tworzeniu odpornych na atak sieci komputerowych. Potem stał się podstawą struktury Internetu.

Warstwa aplikacji

• Pełni rolę interfejsu pomiędzy aplikacją a usługami sieciowymi

Warstwa prezentacji

• zapewnia przekształcanie danych użytkownika do postaci standardowej w sieci [rozwiązuje sposób kodowania znaków]

• realizuje kodowanie, kompresję i konwersję danych

• realizuje utajnianie przesyłanych informacji dokonując szyfrowania lub kryptografii

Warstwa sesji

• zapewnia środki do nawiązywania i rozwiązywania sesji oraz zarządzania połączeniem (sesją)

• zapewnia aplikacjom na odległych komputerach realizację wymiany danych pomiędzy nimi odpowiedzialna za poprawną realizację zapytania o daną usługę

Warstwa transportowa

• Definiuje adresowanie procesów (aplikacji)

• Opcjonalnie zapewnia mechanizmy kontroli przesyłania danych np. potwierdzenia, retransmisje).

• Przykłady: UDP, TCP

Warstwa sieci

• Dostarcza logicznego adresowania elementów sieci.

• Definiuje dostarczanie informacji pomiędzy hostami.

• Wyznacza drogę przekazywania informacji do celu.

• Dzieli i odbudowuje informacje w pakiety spełniające wymagania medium transmisyjnego.

Warstwa łącza danych

• Określa sposób dostępu do łącza.

• Adresuje elementy sieci poprzez adresy sprzętowe.

• Dostarcza kontroli przepływu bitów z poziomu fizycznego (CRC).

• Organizuje przesyłaną informację w ramki.

Warstwa fizyczna

• Definiuje elektryczne, mechaniczne, proceduralne specyfikacje dla aktywacji, utrzymania i deaktywacji fizycznego połączenia pomiędzy systemami oznacza to, że jego rolą jest transformacja bitów w elektromagnetyczny (lub równoważny) sygnał dla określonego medium transmisyjnego (kabel miedziany, światłowód, eter itp.).

• Określa fizyczne charakterystyki medium transmisyjnego takie jak np. poziomy napięcia, zmiany napięcia, możliwa przepustowość, maksymalny dystans dla transmisji, fizyczne konektory.

• Definiuje przepływ bitów – brak organizacji danych.

Poniżej model sieci wraz z przyporządkowaniem podstawowych funkcji, urządzeń i protokołów do warstw: